Flappie

Of dat het nou komt omdat die grote baas weg is deze week of dat ik me vannacht op mijn 13 weken verjaardag gewoon toch wel heel klein en alleen voelde, na de plas van half 5 kon ik mijn plekkie niet meer vinden.
Na een half uurtje piepen kwam zij weer op haar matrasje beneden liggen, dus die was alvast in de pocket.

De ochtendspits verloopt hier in huis nogal chaotisch als ik eerlijk ben, dus het duurde toch zeker tot ik te eten kreeg dat ze eindelijk doorhad dat ik een best wel een dik oog had.

Zij gelijk de dokter bellen en bezorgd kijken enzo dus ik maak van de gelegenheid gebruik om eens ouderwets lekker op het kleed te plassen.

Ik baal echter behoorlijk want in de loop van de dag zag ze dat ik ook steeds aan mijn oren zat te krabben.
Ze zijn weer gaan flappen mensen.
Wat IS dit?

Heb ik van die trots omhoog staande zeilers, krijgen we dit weer.
En nou denkt zij dus dat ik gewoon mijn eigen oog geraakt heb bij het krabben, want dat dikke was dus na een paar uurtjes weg.



Ja das mooi klote want ik kan dus zo meteen gewoon weer die kou in!