Mozes kriebel man. Ik ben de hele week van en naar Sassenheim op en neer gereden omdat ze daar bij hun oma gingen logeren. Maar dus niet tegelijk, nee, één voor één!
Nou ja, zij woont in een verzorgingsflat met automatisch openende deuren en veel rolstoelen in de gang geparkeerd, dus de baas vond het wel aardig dat ik dat ook meekreeg.
's Middags gingen we meestal met de overgebleven kinderen wat leuks doen zoals bergbeklimmen.
Of billen bijten.
Ik heb me sinds een paar dagen ook gestort op: vloerbedekking-hoekjes-krabben-en-gewoon-door-blijven-gaan-ook-al-word-je-er-100-keer-van-afgehaald en veter-lostrekken.
Ja.
Ik ben mij er eentje.
Haha, en die mensen maar denken dat we hardleers zijn! Dat is nog het mooiste. Het is altijd winst: ik krijg ofwel 100 keer de aandacht, of ik krijg de hoekjes van het kleed. Bij mij proberen ze het ook al een tijdje met "een alternatief bieden". Hilarisch gewoon, krijg ik ter beloning een flos!Het leven is mooi!
BeantwoordenVerwijderen