donderdag 29 november 2012

Het blijft moeilijk

Ja, ik hoorde wel dat je Kom riep maar als ik naar links kijk zie ik levensgroot de auto staan en ik ben echt niet gek.
Deze Kom betekent aan de riem en terug naar huis, dus ik denk er nog even over.

dinsdag 27 november 2012

Flappie

Waarschuwing; dit fragment bevat gewelddadige content.

En het begon allemaal nog wel zo idyllisch in het Hoge Bergse Bos.
Ik had uitgeslapen want het was best een pittige afsluiting van de praktijkles voor de basiscursus gisteravond. Omdat ik zoveel lessen gemist had, moest ik wat dingetjes laten zien aan de juf en die gingen niet allemaal helemaal jofel.
De baas zegt dat ze er ook een complete blogpost aan kan wijden maar dat vind ik echt zwaar overdreven.
Het lopen zonder trekken aan de riem ging (meestal) redelijk.
Het aandacht geven aan de baas ging (meestal) redelijk. Ik vond wel dat ze HEEL veel aandacht nodig had gisteren maar vooruit dan maar.
Ik ging in ZIT (weliswaar niet helemaal waar het moest).
Ik ging AF (weliswaar vrat ik toen de pion op waar ik naast lag).
Ik ging niet echt Plaats maar wederom, ik vrat wel de handdoek op.
Maar he! Ik deed wel braaf de BLIJF op 5 meter en 30 seconden!
Ik was van plan de slalom ook goed te doen maar halverwege kon ik me niet meer inhouden en vrat ik de stokken op waar we tussendoor moesten lopen.
O ja, en last maar ook least, die laatste apport oefening deed ik gewoon helemaal niet.
En ja, ook daar vrat ik het stokkie op waarachter ik moest wachten.
En nu ik er nog eens over nadenk, de speuroefening met de floss mislukte compleet.
En dat lopen met een tennisbal op een lepel in dezelfde hand als waarmee ze de riem vasthad, kon zij ook niet. Misschien omdat ik steeds tegen haar opsprong om die bal van de lepel te jatten, zou kunnen.
De baas zegt dat ze over me moeten vergaderen, maar volgens mij ben ik glansrijk door.
Waren alleen details mensen, details!

Affijn.
Dus wij vanochtend wandelen.
Nou heeft ze dat hier nog niet echt gemeld en wat mij betreft is het ook gewoon ZO normaal dat het nauwelijks het vermelden waard is, maar ik ga dus de laatste weken echt behoorlijk achter de konijnen aan. 
Sterker nog, het is al zo ver dat ze afgelopen vrijdag besloten heeft mij niet meer mee te nemen naar de avond hockey training want zij ziet dus geen reet in het donker, maar ik zie overal die witte kontjes oplichten. En ja.
Dan wint de terminator in mij het toch en ga ik er vandoor.
Ik kom wel terug hoor.

Maar dat kan even duren.

Dus.
Je voelt hem al aankomen.
Vanochtend had ik er 1.
Sterker nog, op een gegeven moment had ik er 2!
Wolla jongen, die lag gewoon naast de weg.
Beetje jammer want nu gelooft de baas ook niet meer dat ik die 1e wel zelf gevangen heb maar dat is haar probleem.
Zo jongen, maar is dit kicken of is dit KICKUHHHH!
Moet zeggen dat de baas me nog redelijk met rust liet maar die had waarschijnlijk na 1 keer gezien dat ik hem gewoon oppakte en heel hard de andere kant op holde zodra ze ook maar een SCHIJNbeweging maakte.
Ik denk, zo'n kans krijg ik nooit meer. Dat konijn gaat HOE DAN OOK, vanochtend nog op.
Nou zo gezegd zo gedaan.
Dus toen zij de auto thuis geparkeerd had en mijn bench openmaakte, zag ze nog net dat ik de boel uitgekotst had maar dat zo'n konijn de 2e keer ook prima smaakt.
Jammer wel dat zij er toch nog in slaagde wat delen bij me weg te halen, maar jongen, de grootste stukken waren al weer in da pocket.
Wat een ochtend!

maandag 26 november 2012

Hoor de wind waait door de bomen

Attenooije!
Partijtje wind gisteren, niet normaal.
Nee en wat doen ze dan, gaan ze ook nog eens bij de Maas wandelen. Handig!
Kan mij niet bommen natuurlijk, maar toch.
Met zijwind kracht 9 werd mijn achterkantje zo nu en dan behoorlijk naar links (of rechts) geblazen en om de 1 of andere reden vonden de bazen het ontzettend grappig om mij zo scheef te zien lopen.
Heel volwassen hoor.
Daarover gesproken.
's Middags in Vlaardingen heeft de grote baas nog een stel pubers de stuipen op het lijf gejaagd. Ze waren met zijn allen in een boompje geklommen dat daardoor helemaal doorboog en op het punt stond om af te breken; hij d'r op af in zijn groene Paulus de boskabouter-outfit.
Ik sukkelde er een beetje achteraan en stond net aan hun skateboards en fietsen te snuffen toen ze van hem een uitbrander kregen.
Die dachten dus serieus dat hij de boswachter was!

Hij fluit me en van schrik reageer ik gelijk en liep ik direct met hem mee.
De bazen keken elkaar 1 seconde aan met grote ogen, deden net of dit heel normaal gedrag was van mij en hebben toen een paar honderd meter verderop dubbel gebogen van het lachen gestaan.

donderdag 22 november 2012

Puberen - het vervolg

Ik heb er zelf weinig last van, maar de laatste tijd vielen er een paar dingen op bij de baas;
  • Bij sommige honden ga ik borstelen bij de begroeting. Nou is borstelen een teken van spanning, niet direct van agressie, maar voorheen liep ik alleen maar kontschuddend en beklikkend op iedereen af en dat is toch wel veranderd nu.
  • Soms weet ik gewoon niet meer wat ZIT is. Of KOM. Vooral tegen het eind van de wandeling moet ze echt de biefstuk te voorschijn halen om nog wat voor elkaar te krijgen.
  • Ik maak meer onderscheid in mannen en vrouwen. Voorheen kon iedereen op een lik rekenen, nu moeten sommige mannen eerst maar op een afstandje blijven. En als ze dat niet doen, zal ik ze eens ff op hun plaats blaffen!
  • En last but not least; ik heb geloof ik de baard in mijn keel gekregen. Als ik de kinderen of de baas na een heeeele lange school/werk-dag weer terug zie, loop ik te grommen en te brommen. Ook als ik mezelf aan het vermaken ben door eens lekker in mijn eigen poot te bijten of mijn piepeendje in de lucht te gooien, ontsnappen er geluiden aan mijn keel waar ik zelf ook wel aan moest wennen. De kinderen keken me in het begin stomverbaasd aan. Wat gebeurt hier? Nu moeten ze er eerlijk gezegd onwijs om lachen en dat vind ik wel een beetje flauw. Maar mijn wraak is zoet en een kwestie van tijd. Ik heb hier 2 van die kleine bazen van 11 en 13 rondlopen, nou jongens, ik spreek jullie over een half jaar nog wel. Kijken wie er dan nog lacht.

woensdag 21 november 2012

Lage Bergse Bos

De baas zegt dat die cursus speuren nog niet echt zin heeft als ik een levensgrote reiger op 30 meter afstand al nauwelijks op merk.
Duh.
Ik had gewoon geen honger!
Gelukkig kwamen we op het eind nog een beetje hond van formaat tegen waar ik eens ff flink mee heb lopen botsen.

O mensen, ze zegt nu dat ze een boek wil gaan maken van mijn eerste jaar en als je er bezwaar tegen hebt, dat je genoemd wordt, of misschien een foto van jou geplaatst of getoond wordt, je dat hier ff moet zeggen. Geen idee wat ze dan gaat doen trouwens.
Wordt vervolgd.

vrijdag 16 november 2012

Hit me baby one more time

De grote baas had een vrije dag genomen om allerlei moeilijke dingen als thuishulp en geriatrisch verpleegkundigen en ergotherapie en god weet wat nog allemaal meer voor zijn moeder te regelen, dus vanochtend gingen we met zijn 3-en wandelen.
In Hitland of all places.
Een losloopgebied in Capelle waar we nog niet eerder geweest waren.
Jongen.
Ik heb het in tijden niet zo druk gehad.
Eerst eens even flink langs alle sloten rennen om de fazanten de stuipen op het lijf te jagen.
Toen, ietwat overmoedig geef ik toe, ff een zwaan dollen.
Takkies trekken,
Muizen vangen,
Eksters opjagen,
Heel bange ekster.
Not.
Matties besnuffelen (en vervolgens die terrier in wiens kont jullie kijken, een tikkie geven zodat ie 3 x om zijn as rolde).
Ja, dan lust je wel een slokkie.

Dat dachten de bazen ook, dus die zijn gewoon in het Zalmhuys gaan lunchen.
Daar viel ik helemaal niet op hoor.
Als je tenminste de mensen achter ons die wilde weten wat voor herder ik was, de oberes die zich de tandjes schrok toen ik me uitrekte en de meneer die foto's van mij ging maken toen ik opstond, niet mee telt.

donderdag 15 november 2012

Truuk

Onwijs goeie truc die ik jullie niet wil onthouden;
Als de baas weggaat, ga je heel zielig zitten kijken in de vensterbank.
Zodra ze de hoek om is of je de auto voorbij ziet rijden, ga je op onderzoek uit en vreet je, ik noem maar eens wat, een heel pak van 8 wrap tortilla's op, dat toevallig op het aanrecht was blijven liggen.
Vervolgens natuurlijk ff lekker uitbuiken op de bank, maar niet verslappen want;
Zodra je haar voetstappen OF de auto hoort, ga je dus weer heel zielig in de vensterbank naar buiten zitten te kijken.
Zij denkt dan serieus dat je de afgelopen 75 minuten met je kont op die houten vensterbank hebt gezeten, komt helemaal schuldbewust binnen en gaat jou heel lekker kroelen. En als ze dan de verpakkingsrestanten van bijvoorbeeld 8 tortilla's op de grond ziet liggen, dan denkt ze, straffen heeft nu geen zin meer; is al gebeurd.
Top!

Vraag me alleen af of dit morgen ook nog werkt.

dinsdag 13 november 2012

School update

Gister is de baas voor de 5e ! keer naar school gegaan ZONDER mij.
Dit schiet niet op mensen.

Ze oefent best wel met me, maar het is toch niet hetzelfde.
Bovendien is thuis oefenen (of bij een wandeling) toch wel makkelijker dan met een hele groep om je heen.
Nou ja, hele groep.
Gister waren ze nog maar met 5 honden. De 2 duitste herders, Layla, Diego en Boris de labrador.
Ze heeft gevraagd of ze me vanaf volgende week toch maar weer mee mag nemen.
Of ze komt heel vroeg en traint dan misschien met 1 vd juffen allenig.
Of ze blijft op 2 mtr afstand van iedereen, houdt mij aangelijnd en ik mag dan ook niet spelen.
Goh.
Jullie begrijpen dat ik daar echt heel erg naar uitzie!

maandag 12 november 2012

Kralingse Bos

Omdat de baas vanochtend haar schoonmoeder uit het ziekenhuis moest ophalen. zijn we vroeg gaan lopen in het Kralingse Bos.
Moeten we vaker doen man!
Eerst was het nog een beetje een saaie boel, maar toen zag ik een soort van Leonberger mattie aankomen.
Kicke!
Lopen we een stukkie verder, stopt er een fietser die uitgebreid met mij wilde kroelen!
Nou jongen, zo maak ik ze niet veel meer mee tegenwoordig.
Heul veul mensen (waaronder ook teleurstellend veel hondeneigenaren) vinden me kennelijk te groot of te eng ofzo en als ik dan ook nog eens in een bil hap of op een oortje kluif dan beginnen ze gelijk te gillen dat ik bijt.
Gast chill!
Er is niks aan de hand, kijk maar naar je eigen hond.
We SPELEN gewoon.
Maar ja, gelukkig kwamen we ook nog een mevrouw met een Weimaramer tegen die het wel begreep en die OOK foto's van mij ging maken.
Tss.
De baas zat van het weekend op een site over dierencasting te kijken.
Godzijdank stond er bij dat de hond klakkeloos de basiscommando's moest kunnen opvoeren.
Hahahahaha.
Tuurlijk.

zaterdag 10 november 2012

Vroesenpark

Nu de moeder van de grote baas in het ziekenhuis ligt en ze daar dus vrijwel dagelijks naar toe moeten, merk ik wel hoe armoedig het eigenlijk is, als een huishouden maar over 1 auto beschikt.
Komop mensen.
Ik moet dus nu gewoon gaan LOPEN naar het dichtsbijzijnde park.
Ja, ja, ziet er mooi uit maar wat heb ik daar aan?
Jongen, ik heb er al een hele tippel door de stad op zitten voor we hier zijn.
Vooral het spoortunneltje onderdoor, in het donker met boven me langsdenderende treinen en naast me bakfietsen met 1 moeder en gemiddeld 15 kinderen erin, was in het begin best nog wel een uitdaging zeg maar.
Nee en dan langs de dierentuin waar je allerlei bizarre geluiden hoort en waar trouwens ook een meur vandaan komt mensen!

Bovendien is de singel opgebroken en moet ik dan over een hobbelig paadje lopen waarnaast allemaal afgegraven zand ligt.
Ik vind het allemaal maar wennen hoor.
Niet dat hullie zich ook maar ene sodemieter van mijn tere zieltje aantrekken natuurlijk.
Hier dat bedoel ik, gewoon over me heen hangen he. Terwijl je toch duidelijk ziet, dat ik nou net ff niet helemaal op mijn gemak sta.
Maar het is al goed jongen.
Zolang ze me maar niet meer in die Pausmobiel stopt, sla ik me er wel door heen.

donderdag 8 november 2012

Er is er 1 jarig

Hoera
Hoera
dat kunt u wel zien
dat ben ik
Wolla jongen, hier kan maar beter een serieus bot tegenover staan want zoals je ziet werd ik echt dolenthousiast toen ze met dat hoedje aan kwamen zetten!

Ook Devi, Wodka, Odin, Rigg, Zayro en Dexter van harte natuurlijk!

De baas zegt dat ik nu pup af ben.
Hoho.
Geloof dat ik hier even wat verwachtingen moet gaan temperen!

Jongens, allemaal een mooie dag met veel verwennerijen gewenst en neem er nog 1 op mijn gezondheid!!

dinsdag 6 november 2012

Na regen komt zonneschijn

Na alle kommer en kwel van gisteren, heeft de grote baas haar bril gelijmd (niet lachen), heeft ze haar laatste diazepammetje maar tot vanavond bewaard zodat ze weer kon auto rijden en komt er vanmiddag een mannetje voor de wasmachine.
Niet lullen maar poetsen mensen.
Dus wij zijn vanochtend lekker gaan wandelen.