Ik heb er zelf weinig last van, maar de laatste tijd vielen er een paar dingen op bij de baas;
- Bij sommige honden ga ik borstelen bij de begroeting. Nou is borstelen een teken van spanning, niet direct van agressie, maar voorheen liep ik alleen maar kontschuddend en beklikkend op iedereen af en dat is toch wel veranderd nu.
- Soms weet ik gewoon niet meer wat ZIT is. Of KOM. Vooral tegen het eind van de wandeling moet ze echt de biefstuk te voorschijn halen om nog wat voor elkaar te krijgen.
- Ik maak meer onderscheid in mannen en vrouwen. Voorheen kon iedereen op een lik rekenen, nu moeten sommige mannen eerst maar op een afstandje blijven. En als ze dat niet doen, zal ik ze eens ff op hun plaats blaffen!
- En last but not least; ik heb geloof ik de baard in mijn keel gekregen. Als ik de kinderen of de baas na een heeeele lange school/werk-dag weer terug zie, loop ik te grommen en te brommen. Ook als ik mezelf aan het vermaken ben door eens lekker in mijn eigen poot te bijten of mijn piepeendje in de lucht te gooien, ontsnappen er geluiden aan mijn keel waar ik zelf ook wel aan moest wennen. De kinderen keken me in het begin stomverbaasd aan. Wat gebeurt hier? Nu moeten ze er eerlijk gezegd onwijs om lachen en dat vind ik wel een beetje flauw. Maar mijn wraak is zoet en een kwestie van tijd. Ik heb hier 2 van die kleine bazen van 11 en 13 rondlopen, nou jongens, ik spreek jullie over een half jaar nog wel. Kijken wie er dan nog lacht.
Zóó! Hormones really kicking in!! Dan wordt het toch tijd voor een andere aanpak door de baasjes. Jij bent nu niet meer de ietwat onbeholpen, stuiterende jonge hond, maar een jonge vent overgeleverd aan zijn testosteron! :-) ;-) Vraagt om een strakkere hand, dus ik wens je baasjes veel sterkte, vooral omdat die jonkies van hen daar ook nog doorheen moeten! :-)
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Amani
He bedankt Amani met je "dit vraagt om een strakkere hand". Wat zijn dat nou voor tips! Alsof het hier nu zo'n feest is met een baas in de overgang, 3 kleine bazen in verschillende fases van de puberteit en dan de grote baas met zijn midlife crisis. Geloof het of niet maar over een jaar ben ik hier zo'n beetje DE stabiele factor in huis.
BeantwoordenVerwijderenDus als ik het goed begrijp, Thorgal, is het bij jou in huis en en al hormonale turbulentie? Oh gottegot!! Dan wens ik iedereen maar veel sterkte met elkaar!! :-)
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Amani
Kijk Thorgal, jij hebt nu de trap van de hierarchie in beeld. En stoer en overmoedig als je bent denk je misschien nu dat je in een enkele stap daar bovenop kan gaan staan. Of misschien wil je het stapje voor stapje doen. Maar weet je wat het is? Als je daar bovenop staat kan je nog maar 1 kant op: naar beneden. Dus dat moet je helemaal niet willen. Tante hier tackelt Doerak iedere keer als hij een trede wil pakken. Dat gaat nog niet eens zo hard, want tante verliest toch wel als ze het met haar kracht wil doen. Maar wel enorm resoluut, zonder pardon, en die afwijzing alleen al vindt hij verschrikkelijk erg. Een indringende, welgemeende blik kan voldoende zijn. Ik zie dat jij dat ook al kan! Pas maar op: straks gebruikt jouw baas haar vapeurs (die fransen maken van een eenvoudige "opvlieger" gewoon een feestje) om haar opvoedkundige talenten aan te scherpen. Holy, dat kan er vurig aan toe gaan hoor!
BeantwoordenVerwijderen