Ze zal ook niks uitleggen ofzo hè.
Eerst een uur in de auto. Toen stapten we ergens uit en ik had kunnen zweren dat ik daar eerder geweest was, maar goed, kennelijk gingen we daar gewoon een stukkie lopen.
Komen we terug; bingo; ik zie een andere Saar.
En wat voor 1: Lois.
En wat voor Lois; een beetje loopse Lois.
Serieus.
Mijn dag kon al niet meer stuk.
Zitten we koffie te drinken in de kantine, ik had reeds diverse, helaas vruchteloze, pogingen gedaan bovenop Lois te duiken, moesten we dus die hal ernaast in.
Wat blijkt: Lois was reserveteef en werd dus hoofdteef en ik was reservereu en werd opeens hoofdreu want wij waren de enigen. Lekker makkelijk dus.
Nou ja om een lang verhaal kort te houden; het kwam er dus op neer dat er verschillende mensen aan mij gingen voelen en kroelen en dat ik dan zo nu en dan een rondje moest rennen om te laten zien of de baas een beetje conditie had en dat we daarna stil gingen staan om te kijken hoe Lois het ervan af bracht.
Eitje.
Waar ik zeg maar een tikkie teveel zelfvertrouwen heb, heeft zij dat weer een tikkie te weinig en welke kant moet je dan op?
Ik zeg; gewoon de goeie kant mensen.
Tijd voor een tukkie.
Toedels!
Dat heb je weer keurig gedaan jongen. Behalve natuurlijk dat oversekste 'hop erop!' ; heb ik je niet gezegd dat je een béétje meer klasse moet gaan ontwikkelen? Enfin, ik hoop dat je zondag genoeg gedut hebt, dan spreek ik je nog wel in Zwolle!
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Amani
Tjonge, jonge, dat jij dat toch allemaal maar goed vindt. Al die rare, vreemde mensen die aan je zitten te plukken.....stoere kerel hoor!
BeantwoordenVerwijderen