Het verhaal van de Roversdochter

Mensen, ik rol hier ook van het ene project in het andere.
Zo lig ik nietsvermoedend een dutje te doen, zo hebben ze opeens Ronja als logé gevraagd.
Kicken!

Hier lig ik dus haar bot op te vreten terwijl zij aan het kijken was naar Lidewij en Egon die weggingen.
Ja dat vonden ze hier ook wel lullig maar jullie kennen mij:
Boeien!

Nou we hebben elkaar eerst natuurlijk ff uitgebreid leren kennen.
Ik had Ronja wel eens gezien maar toen was ik een maand of  4 geloof ik, dus zij vond ook dat ik best wel gegroeid ben. Ze vond trouwens ook dat ik best wel irritant op haar bleef duiken dus op een gegeven moment beet ze flink van zich af.
Beetje jammer.

Nadat de bazen gegeten hadden, zijn we een flink stuk gaan wandelen in de Broekpolder.
Ook wel beetje jammer dat ik toen achter in de auto moest in de bench en zij dus gewoon lekker voorin!
Affijn, wij lopen en rennen en dollen en rennen en na een uurtje waren we behoorlijk moe.
Terug naar huis, eten en toen zagen de bazen dat Ronja haar ogen nauwelijks meer open kon houden.
Ik had nog wilde stap plannen, maar ik moest AF gaan liggen en -ik geef het toe- sukkelde toen ook vrij snel in slaap.

Om een uur of 1 werd ik echter weer wakker, doe een oog open en zie Ronja liggen.
YES!
Ik was van plan om zachtjes te doen, maar in mijn enthousiasme heb ik me daar waarschijnlijk wat in vergist want de grote baas had me gehoord en toen moest ik weer naar mijn plaats.
Lullig hoor.

Na nog een paar uur vonden we het alletwee wel mooi geweest dus iets voor zevenen waren wij al goed bezig.

Toen de grote baas naar zijn werk was en de rest hier gegeten had, zijn we weer lekker gaan wandelen spelen in het bos.

Pittig typetje die Ronja mensen!
Net op het moment dat ik denk; zo ff chill, krijg ik hem om mijn oren.
Maar ja, als ik dan weer achter haar loop, bijt ik gewoon flink in haar kont en dan ren ik weer ik keihard weg.
Doet het altijd goed.

De baas had een halve gekookte worst bij zich voor noodgevallen, nou wat mij betreft kunnen er geen noodgevallen genoeg zijn, als je begrijpt wat ik bedoel.
Zodra ze ons zelfs maar dreigde te roepen, gaf ik Ronja alvast een seintje en hobbelden we naar haar toe.

We kregen trouwens behoorlijk dorst van al dat geloop, dus hier checken we ff de sloot.

Ja en het blijft een meid he! Hier wilde ze volgens mij gewoon kijken hoe d'r haar zat, want ik banjer namelijk door alle plassen, maar madam springt er OVER heen!

We hebben thuis gegeten (ik moet dan in de gang want anders krijgt ze de kans niet om normaal te eten zegt de baas) en ik lig nou ff uit te buiken.
Wordt vervolgd!