Offline

Mensen, ik moet er wel aan wennen hoor. Gister heb ik eigenlijk de hele dag een beetje voor pampus gelegen nadat ze weg was.

En vanochtend bij het lopen door de Broekpolder was er geen hol aan in mijn eentje. Niemand die ik achterna kon zitten. Niemand die me in mijn nek beet terwijl hij of zij langs rende. Bleh!
Maar ja life goes on.
Sterker nog, life goes totaal ergens anders.
Ze zijn hier de koffers aan het pakken as we speak en morgen vertrekken we naar Frankrijk voor een paar weken.
De baas gaat proberen NIET te twitteren, wordfeuden, facebooken en/of bloggen maar jullie kennen haar natuurlijk ook langer dan vandaag.

Hoe dan ook; A bientot!