Hondendagopvang

Ik zei het je toch!
Vanochtend kreeg ik al heel vroeg mijn eten en daarna gingen we weer naar die mensen op Zuid.
Ik loop dus nietsvermoedend daar naar binnen, draai me om; baas weg!
WTF?!

De rest van de ochtend ben ik heel dicht bij Jennifer in de buurt gebleven want als ze dit soort geintjes gaan uithalen moet je constant opletten.
Gelukkig hadden ze wel heel veel afleiding in de vorm van andere hondjes, maar de meesten waren bang van mij zei Jennifer.
Ja behalve hun eigen pup van 10 weken, maar die vond ik echt te jong en een chihahua.
Bij de wandeling buiten ging ook Pakze, de bouvier bastaard mee en daar ben ik na een poosje ook maar vrienden mee geworden. Hij schijnt de boel te runnen dus dat kan nooit kwaad om die een lik te geven.
Ik mocht nog niet los maar dat probeerde ik wel alsmaar.
"Niet trekken aan de riem" met een roedel honden om me heen, is weer van een heel ander kaliber.

Thuis bij Jennifer ben ik toen ff flink tekeer gegaan in de ren in de tuin.
In de middag kwamen de andere hondjes daar ook een beetje meer los en die 2 Jack Russeltjes durfden ook wat meer.
's Middags ging iedereen daar slapen maar ik zat nog vol energie en probeerde ze toen hard blaffend over te halen met me te spelen. Het schijnt trouwens dat ze toen net de baas belden om te zeggen dat alles goed ging.
Nou.... dacht de baas, als ik dat zo hoor....
Dus om half 4 stond ze opeens voor de deur.

Ik was blij jongen.
En zij ook hoor, ik zag het toch zelf man.
Jennifer zei dat ik een ontzettende kroelkont ben en dat ze me graag volgende week weer ziet.
Hmmm..