Radiostilte

Mensen, ik ben al zeker 3 hele dagen AFK geweest maar for a reason.
Het liep hier letterlijk namelijk nogal in het honderd afgelopen woensdag.
Luistert en huivert.

Nadat we s'ochtends de bazen ook al behoorlijk bezig hadden gehouden (de grote baas had toevallig een vrije dag) ging de baas op een gegeven moment boven even 1 van die kleintjes van de computer halen.
Ze slaat de hoek om en....
blijft met haar kleine teen aan het roei-apparaat hangen.

Gebeurt 100 x zoiets, maar nu begon ze te huilen en te gillen.
DAT gebeurt eigenlijk nooit.

Dus...een teen die in no time 5 keer zo groot werd, een voet waarop ze NIET meer kon lopen en huilen huilen huilen.
16.00 uur.
Nog even langs de huisarts of maar een nachtje aanzien?

Eerst even een paar paracetamol erin gegooid, de grote baas is maar met ons gaan lopen en vervolgens bleek ze ook nog een open avond van een opleiding te hebben.
Op haar krukken daarheen gestrompeld (alleen om te leren dat ze überhaupt te laat was met inschrijven) en weer naar huis.

K geslapen en de volgende ochtend toch maar naar de dokter.
Helaas pindakaas, die kon de teen aan de teen ernaast vastplakken maar meer ook niet.
Als je er nog 1 keer aankomt ga ik slaan zei de baas dus dat deed de dokter toen maar niet, maar ondertussen hadden ze hier dus wel een soort van probleempje.
De grote baas besloot nog maar een ochtend vrij te nemen om met ons te lopen, s'middags gingen we een rondje met de kleintjes en dan 's avonds nog een keer een ronde met de grote baas.

Eerlijk gezegd waren Ig en ik er helemaal niet zo rouwig om.
Ja lullig voor de baas, maar
A. ging ze dus mooi nergens meer heen en had alle tijd om met ons te kroelen en
B. was het lopen met de grote baas ook hartstikke gezellig.

Check deze maar:

 

Moet zeggen dat ze daar hier IETS anders naar keken, maar voor morgen hebben ze dus geregeld dat we ALLETWEE met de husky groep gaan lopen.

Wordt vervolgd!