donderdag 20 juni 2013

De balans

Ig is hier nou ruim 2 weken en in die tijd is ons dagritme eigenlijk heel organisch ontstaan :).

Omdat Ig nog steeds niet snapt dat je bij mij achter in de tuin een plas mag doen, gaat de grote baas de ochtendwandeling met ons doen.
Eerst deed hij dat alleen met Ig maar die moest dan meegesleurd worden omdat ik niet mee ging, dus tegenwoordig loop ik ook al voor dag en dauw buiten.
Zodra wij aankomen bij de singel worden alle andere hondjes aangelijnd, steken mensen het bruggetje over of (deze is serieus waar) VERSTOPPEN ZE ZICH, MET HUN HOND, ACHTER EEN AUTO!!!!! dus wij hebben mooi het rijk alleen.

Zodra we thuis zijn, doen ze met het 2-en het eten.
Is namelijk nog steeds niet helemaal een relaxt gebeuren en voor die paar weken hebben ze besloten dat ik buiten eten krijg en Ig binnen.

Dan gaat de baas om een uur of 10 met ons het bos in.
Op het commando Toe maar, sjezen wij er vandoor.
We rennen door slootjes, over zandpaden, door de bosjes, door het hoge gras, jagen elkaar over greppels heen, achter de konijnen aan (nou ja, ik ga achter de konijnen aan en Ig volgt mij dus...)
Dat gaat zo'n half uurtje zo door en tegen die tijd hangt onze tong op half 7 en springen we in ieder (vies) slootje dat we tegenkomen en lebberen dat eens lekker leeg.
Vervolgens kunnen we er weer helemaal tegen aan en gaat dat nog minimaal een half uurtje zo door.

Ik loop voorop en Ig bijt me in me flanken of hapt in mijn staart.
Ik ren al zigzaggend van hem weg en meestal volgt hij me dan.
Soms moet ie ff op adem komen en wacht hij af tot ik terug ben, maar tegenwoordig heeft hij helaas ook een topconditie dus ik moet herhaaldelijk rennen voor mijn leven.

Bij de auto worden we drooggemaakt (de baas gebruikt 1 handdoek per dag) en thuisgekomen vallen we eerst op de drinkbakken aan.
Dan pakt de baas de borstel en worden we van evt. restanten zand en vooral veel HAAR ontdaan.
Zodra ze dan de stofzuiger tevoorschijn haalt schiet Ig naar buiten om daar vanonder de terrastafel e.e.a. op gepaste afstand te volgen en omdat ik ook de beroerdste niet ben, ga ik dan meestal naast hem liggen.

Dit resulteert meermalen in een gezellig partijtje stoeien, tot dat de baas KLAAR roept en we (met een goed excuus eindelijk) gaan slapen.

Nou dan komen in de loop van de middag de kinderen uit school die allemaal uitbundig door Ig begroet worden (sterker nog, als ik op ze af loop, wringt hij zich er bijzonder professioneel tussen), doen we nog even een klein tukje (of een partijtje stoeien) en dan maken we ff een rondje met ieder 1 kind.

Wederom; voor mij hoeft het niet, want ik snap ook wel dat de tuin daarvoor gebruikt kan worden, maar goed, als Ig dat nou leuker vindt ga ik wel mee.
Wat Ig echter nog VEEL leukerderderder vindt, is als de baas mee gaat. En aangezien dat niet het geval is, blijft hij de eerste 50 meter halsstarrig achterom kijken, onderwijl meegetrokken wordend door een kleine baas, krijgt dan een ingeving - No shit, Sherlock-, POEPT midden op straat (zo ben ik persoonlijk niet opgevoed maar alla) en wil vervolgens linea recta terug naar de baas.
De kleine bazen hebben echter te horen gekregen dat ze minimaal 20 minuten met ons moeten lopen dus die sleuren ons naar de singel, alwaar wij dan ook de lulligsten niet zijn en nog even wat loslopend gespuis en hun baasjes de stuipen op het lijf jagen (ook AAN de riem lukt ons dat uitSTEkend) en als we dan eindelijk weer thuis zijn vallen we wederom aan op de waterbakken.

Met een beetje geluk is het dan tijd voor een kauwstaaf en bovendien ook weer hoognodig tijd voor een powernap.

Tegen half 6 komt de grote baas weer thuis, gaan ze eten en om een uur of 7 gaan we de auto weer in naar het bos.
Daar laten we alle energie uit die bovengenoemde powernap weer los en gaan we als een jekko ervan door.

Nou, lang verhaal kort, tegen 9-en zijn we weer thuis, ff bijkomen, de bazen doen een koffie en zo rond 10-en krijgen we te eten en gaat het lichtje uit.
Ik zeg; niks meer aan veranderen!

1 opmerking:

  1. Dat ziet er toch uit als een behoorlijk drukke agenda, hoor.

    Groetjes, amani

    BeantwoordenVerwijderen