Pasen

Gast.
TOP weekend.
Top.

Gister bij die lui in Den Haag geweest en vandaag mijn mattie Doerak weer eens te grazen genomen.
Tee Ooo Pee!

Het enige minpuntje was dat Doerak dus opeens luistert!
Ik weet niet hoe Doerak bij u thuis getypeerd wordt, maar bij ons was het "die hond die niet aangelijnd wil worden".
Velen van u herinneren zich waarschijnlijk diverse wandelingen waarbij éénieder ingeschakeld werd om Doerak bij zijn kladden te grijpen teneinde hem aan de riem te krijgen want Doerak deed zijn naam altijd eer aan als hij eenmaal los was.

Maar verdomd.
Hij komt tegenwoordig dus netjes voor en laat zich gewoon vastmaken!
Wat is dit?
Daar gaat mijn voorbeeld in bange dagen.
Mijn licht in de duisternis.

Jaha.
Want nu ben ik dus degene die het ergst is.
Ik heb vanmiddag bijvoorbeeld nog even de grote baas compleet onderuit getrokken op het gladde terras toen ik dacht dat ze er met mijn eten vandoor gingen.
Verder had Fred een bak sla op het fornuis gezet omdat hij dacht
a hij zal wel niet geinteresseerd zijn in sla
b hij zal toch wel niet OP het fornuis kunnen/durven springen.

Ik zeg fout en wederom fout.

Nou ja, de enige troost voor de bazen schijnt te zijn dat wij mettertijd een tikkie rustiger worden (Doerak is bijna 2).
Of zoals Fred het verwoordde; hij is nu iets minder debiel.

Mensen, nog een Zalig Pasen vanuit Rotjeknor en tot snel!