Word ik dus zaterdag in de auto gestopt in de veronderstelling dat we naar een jachtbeurs gaan, blijkt het dus gewoon een ontmoetingsdag met mijn Belgische fans te zijn!
Duh.
Ze zullen ook niks uitleggen hier he.
Kijk, hier gaan ze ff een partijtje op die hoorns toeteren en is de grote baas dus voor de zekerheid een metertje of 2 opzij gaan staan.
Jongen, moet je die Turken hier bij mij door de straat horen gaan als Galatasaray gewonnen heeft, dat is pas toeteren.
Nou ja en vanaf dat moment had ik dus CON TI NU allerlei mensen op mijn nek.
Verrassend veel mensen wisten dat ik een Saarloos was, maar ik ben en passant ook nog ff uitgemaakt voor Tervuerense herder, voor Tjech, voor herder in het algemeen en natuurlijk voor loup. Ja dat loup dat wisten we nog van de vakantie in Frankrijk dus daar maakten de bazen dan snel Chien Loup van.
AHHH. zeiden de bezoekers dan vervolgens. Mogen we hem aaien? Mogen we een foto nemen?
Mind you, we stonden hier notabene naar een show van jachthonden te kijken!
Maar zoals die meneer zei; ja die jachthonden dat geloof ik wel. DIT is pas een hond waar je mee thuis wil komen.
Verder waren er diverse schilders die allemaal de baas smeekten of ze ook eens een werk van mij mochten maken.
Kwam de grote baas een bekende tegen die zei; O hoor JIJ bij die hond? Ik heb je dan al 3 keer voorbij zien komen maar ik had alleen maar ogen voor die hond.
Tenslotte kwam er een meneer bij staan die mij DE publiekstrekker van Hunting Gent noemde.
Ja mensen, ik zou WILLEN dat ik het overdreef, maar dit zijn gewoon keiharde feiten.
VETTE tip voor de Belgische Saarloosvereniging; volgend jaar een standje huren en een paar honden meenemen!
Nou ja, daarna zijn we de stad nog ingegaan want de baas wou ff naar het Lam Gods kijken. Ik vond dat ook bijzonder smakelijk klinken maar mocht helaas de kerk niet in dus ben ik met de grote baas en een paar kleintjes buiten op een bankje blijven zitten.
De grote baas zei dat dat voortdurend gebeurde en dat hij met niemand meer oogcontact durfde te maken, want ze vlogen gelijk op hem af en vervolgens had ie constant 4/5 man om ons heen staan.
Na een paar uurtjes wandelen, een doosje Belgische bonbons, een stel boeken en nog VEEL meer mensen (we hadden zelfs 2 keer dat de medewerkers uit de winkels waar we langs liepen naar het raam toe schoten, ik zweer je) zijn we een Italiaans restaurant ingerold.
De HELE bediening op mijn nek.
Ze spraken voor geen meter Nederlands maar alle duimen omhoog snap ik ook nog wel.
Terwijl het er boven tafel zo uitzag;
Ja.
Maar.
We zijn er nog niet.
Want.
Vandaag zijn we op de terugweg eerst ff in Sas-van-Gent wezen lopen.
Nou ja strand.
Soort van, maar dat kon mij niet bommen.
Ja ho even.
Zo zijn we niet getrouwd.
Ik dus als een jekko terug naar de baas.
Lekker dan.
Blijft de grote baas gewoon achter, dus moest ik daarna weer als een speer naar hem toe om te kijken of daar alles wel goed ging.
Godzijdank zijn we daarna ff dat stadje ingegaan want ik was wel toe aan een borrel.
Dat er een braderie en feestmarkt was?
En dat ik ook daar helemaal niet opviel of zo?
Of dat ik bij thuiskomst die middag weer met de grote baas ben gaan steppen?
Man.
Serieus.
Ik wil ff 48 uur slapen en dan ga ik weer eens voorzichtig van mij laten horen.
Ok?
Kolere, wat heb jij een druk programma man.... zeg die Rotterdammers eens dat ze een beetje rustig aan moeten doen. Maar wat ontzettend stoer toch dat je dat allemaal gewoon durft! Nou wereldreiziger, rust nu maar even uit.
BeantwoordenVerwijderenVlaamse paparazzi.......het lijkt erop dat je de Nederlandse tak goed vertegenwoordigd hebt.
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij ben jij de meest verwende Saarloos :) Je ziet genoeg van de wereld zo ;)
BeantwoordenVerwijderen