Met de W van Wakker kipfiletjes eten

Omdat die kleine nog ziek is en gruwelijk verwend wordt, moet ze als tegenprestatie van de baas met ons mee als we s'ochtends gaan wandelen.
Vanochtend zijn we naar het Lage Bergse Bos geweest omdat daar dus ook een koffietentje is.
Eerst ff door dat bos heen.

En toen een drankje dat echt past bij deze tijd van het jaar: warme chocolademelk met slagroom:

Affijn.
Na een half uurtje rekenen we af en gaan terug naar de auto.

Zit daar dus een visser met zijn paraplu en zijn spulletjes aan de waterkant.

Neehee, daar ging IK niet op af maar een bruin labje wiens baas toen een zakje met kipfilet uit haar jas toverde en HOPPA, met de W van Weg kipfilet.

Ze had ook nog een vriendin met een kooiker bij zich en die riep alsmaar naar mij LOS, LOS!
Nou, ok dan, NAdat ik de inhoud van dat zakje opgegeten had.
Ondertussen was de baas natuurlijk dichterbij gekomen en die dacht wat een gedoe over een poepzakje.
Duh.
Die mevrouw van dat kooikertje was heel erg benauwd dat die bruine lab dat plastic op ging eten dus wat doet ie? Dat plastic op eten.
Vervolgens rende hij van zijn baas weg, die verwijtend tegen de mijne zei; Ja, daar had ik dus die kipfilet voor, en dook ik eens lekker op zijn nek.

O dat gaat niet goed hoor, zei het kooikermevrouwtje.
Die is veel te groot.

Ok, ok dacht ik, dan probeer ik hem eens gezellig te berijden.
DAT was helaas het moment dat de baas begon in te grijpen.
Ik werd in mijn nekvel gepakt en vastgemaakt maar die lab danste maar om me heen en was niet bij me weg te slaan.
Serieus jongen, hij viel gewoon op me.