Ik zei het toch al een tijdje terug; bloeddorstige monsters in dat park.
Sta ik gewoon een beetje dominant over één van die golden retrievers heen, zoals ik altijd doe. Dacht ik Weet je wat ik pak die eikel zijn balletje gewoon ook ff af.
Zo!
Hij werd boos!!
Springt bovenop me en hapt gewoon in mijn oor.
Ik gillen natuurlijk.
Wat een beetje tegenviel; zij bleef vrij rustig en zei ook nog eens tegen die andere baas dat ik te brutaal was geweest.
Ja Hallo!
Ik was wel ff geschrokken en mocht toen tussen haar benen zitten.
Mijn oor was gelukkig niet stuk maar het bloedde wel een beetje en ik vond dat ik heel veel aandacht en brokjes verdiende.
De kinderen vonden dat gelukkig ook, dus de rest van de middag heb ik heel lief op de grond bij ze gelegen en dan konden zij me over mijn buik in slaap kriebelen.
Zoals een grote filosoof eens zei: elk nadeel hep zijn voordeel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten