donderdag 26 januari 2012

Vloerbedekking

Omdat zij het toch wel rot vond dat die poezen mij steeds ontglipten, hebben ze gisteren vloerbedekking voor me neergelegd.
Vet!
Dat soort gebaren waardeer ik, dus ik wilde gelijk ff meehelpen.
Kon ik gewoon de rest van het avontuur vanuit de bench bekijken.
Lekker dan.

Eerst wilden ze geloof ik alleen maar de gang doen, maar toen sloegen ze een beetje door:


Jaha die voelden de bui al hangen:
Ik zei het je; ze sloegen door. Nu is alleen dat stukje bij mijn bench (daar is dus weer niet over nagedacht. Jammer!) en naast het kleed in de woonkamer nog onbedekt.
Maar het is me kicke! Ik ben gelijk dat hele tapijt eens goed gaan inrennen. Na een minuut of 10 had ik ook door dat er best wat afwerkingshoekjes zijn die nog los liggen.
FOUTJE!!
Ik knagen, zij nee roepen.
Ik ander hoekje pakken, zij nee roepen.
Ik voor de variatie aan het gekleurde kleed beginnen. Zij nee roepen.
Ok ok dan neem ik het tegenoverliggende hoekje. Zij nee roepen.

Ik werd er echt gek van.
Voor wie was dit hele gedoe nou begonnen?
Juist!

Dus toen zij weer nee riep, beet ik eens goed in haar duim.
Zij huilen!
Jaaaa!
Vrouwen en huilen. Ze weten het altijd weer voor elkaar te krijgen jongen!
Dus toen ze ging stofzuigen, kapte ik ook maar met het hele verhaal.
Wel mooi op het snoer gaan liggen, zodat ze niet overal bij kon he!
Hahaha. Vond hem zelf ook wel leuk.

2 opmerkingen:

  1. Ze hebben goed geholpen, de beesten, ik zie het wel. En dan dat Nee ropen, goh, dat dat af en toe nodig is :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat heb je dit leuk geschreven zeg! Heel erg grappig om vanuit de ogen van een hond te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen