Welpencursus

Gisteravond moest ik opeens de auto in naar omdat ik naar school moest.
Huh?
Geen idee!

Op het parkeerterrein zag ik 2 ieniemienie hondjes (soort teckel-achtig iets) uitstappen en die wilde ik ff goed leren kennen maar dat mocht niet van haar.
Ok ok, loop ik door, mag ik ook niet van die enorme hoop paardenmest die op het pad ligt eten.
Ja, wat wil je nou?

Affijn, eerst ff Vera begroet en toen naar binnen.
Zo! best een hoop mensen. Leuk man!
O en een oud duitse herder van 15 weken.
Wij spelen en spelen.
Moesten we stoppen omdat het slecht was voor onze heupen op die gladde vloer.
Hallo!
Wisten jullie niet dat wij kwamen dan?

Goed, we gaan met zijn 10-en of zo rond een kleedje zitten en ik wil gelijk ff iedereen gedag gaan zeggen.
Normaal toch?
Nee hoor. Ik moest bij haar blijven en dan gingen de leidsters kijken of ik een schuchter hondje was of wat meer durfde.
Wat.
Denk.
Jezelf?

Juist.

Dus de hondjes die wat groter waren gingen eerst ff buiten spelen. Dat was wel vet. Ik ga met die Kane spelen, en dan nog een labradortje en een Mechels herdertje en een soort smousje maar dan groter. Echt leuk.
Ik denk Nou als dit school is, best cool.

Heb het nog niet gedacht of we moeten weer aan de lijn en naar binnen. Ik kon niet wachten om achter iedereen aan te gaan dus ik trek haar ff een beetje voort.

Binnen moesten we naar onze naam leren luisteren.
Op zich wil ik dat wel, vooral omdat ik dan een brokje kreeg, maar na 3 keer vond ik het wel prima.
Je zag toch dat ik het kon?
Ik wou naar die poedel toe.

Bovendien waren de mensen van de puppy cursus na ons, ondertussen ook binnengekomen en daar wilde ik eigenlijk ook wel naartoe.
Ergens op de achtergrond was ook nog een kind aan het huilen, kortom ik had het prima naar mijn zin kunnen hebben met al die mensen als zij me maar had laten gaan.
Dus op een gegeven moment dacht ik; weet je wat, ik trap ff dat hele kleed hier in het midden onder iedereen vandaan en dan ga ik die randen een beetje opleuken.
Want zeg nou zelf. Allemaal mooie woorden van Kijk naar je hond en wat ie wil enzo, maar ondertussen mij terugroepen terwijl ik duidelijk andere plannen had.

Op het laatst gingen we nog een beetje met een speeltje vast en los oefenen.
Vast kan ik al onwijs goed!

Toen zag ik electriteitskabels.
Daar mag ik thuis niet aankomen dus dat was een buitenkansje.
Ja hoor!
Gaat die vrouw van die teckels aan de andere kant de baas waarschuwen.
Bah. Ik houd niet van klikken.

Na nog een half uur had ik het wel een beetje gehad.
Zij trouwens ook had ik het idee.