dinsdag 28 augustus 2012

Het ken vriezen het ken dooie

God man, ik heb wel eens last van mijn hormonen maar de baas kan er ook wat van.
Vanochtend had ik in een onbewaakt ogenblik de boterham met kaas van het bord van die kleine gepikt.
Ze werd zo boos dat ze me echt bij kop en kont beet pakte en buiten in de tuin zette.

Jemig de pemig zeg.

Lopen we een uurtje later in het Lage Bergse Bos, raak ik verzeild in een uitlaatservice. Zoals gebruikelijk blijf ik heel chill en zeg een paar nieuwe vrienden gedag terwijl ik dat kleine gespuis min of meer negeer. Die mevrouw daar riep toen HULDE! naar de baas.
Ik zweer het je jongen.
Dat ik zo sociaal was en zo mooi.
Dus toen was de baas opeens weer helemaal trots op me.
Vrouwen!

Trouwens, for something completely different; ik ben me een partij aan het verharen.
Ze loopt nog net niet met de kruimeldief achter mijn kont aan maar het begint wel serieuze vormen aan te nemen.

3 opmerkingen:

  1. Tja, dat verharen....dàt is nou iets waar wij Saartjes onze baasjes ècht tuk mee hebben; wij leggen met gemak een nieuw tapijtje in de kamer en daar valt niet tegen te stofzuigen. dus daar moeten de baasjes zich maar echt bij neerleggen, anders hebben ze géén leven! Het mooie is; wìj kunnen er niets aan doen! :-) :-)

    groetjes, Amani

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, dat verharen valt nu nog reuze mee hoor Thorgal. Wacht maar tot volgend jaar, dan kunnen je baasjes 2x per dag stofzuigen en borstelen ze emmers vol ondervacht eruit! Riva was vanmorgen ook zo slim om in een onbewaakt moment een plak cake te stelen en op te eten. Nou dat heeft ze geweten hoor! Ze doet er alles aan om maar weer vriendjes te worden. Wel makkelijk hoor ik hoef maar 1x te roepen en ze is bij mij :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Als het een beetje meezit, breit zij er voor de winter een leuk truitje voor de kids van ;-)

    BeantwoordenVerwijderen