zondag 3 maart 2013

Charloise wolfhond

Gast ik wil niet lullig doen maar ik ben dus 24/7 in de weer met raspromotie.
Scheelt natuurlijk dat er hier in Rotjeknor maar een paar andere Saarlozen zijn en dan in Bergschenhoek natuurlijk Gaia en die Tjech Aro waar ik ook door meerdere mensen al voor ben aangezien.

WAAR ik ook kom of sta, ik zet mij geheel belangeloos in om ons ras te promoten.
Ik ben de beroerste niet om desgewenst of ongewenst tegen een paar benen te leunen en een aai te halen.
Ik lik aan handen en ga gezellig op andermans voeten staan.
Ik check even de jaszakken op zoek naar koekjes.
Ik speel en ren met ALLES en iedereen en indien nodig negeer ik die kleine shi nog iets/terriers/jacks.

En de baas ondertussen maar uitleggen.
Nee ik heb niets te maken met Charlois. Ik ben vernoemd naar meneer Saarloos.
Ja ik ben een Nederlandse rashond.
Ja hoor, ik luister best wel.
Meestal.
Ik ben nog geen anderhalf jaar en hopenlijk wel zo'n beetje uitgegroeid.
Ik kan goed met andere honden en kinderen (dit is meestal het moment dat dat kleine chickie om mijn hals gaat hangen).
Maar ik ben wel veel vrijer dan de meeste van mijn broers/zussen/neven en achternichten zeg maar.

Vanmiddag.
Gaan we lopen in het Kralingse Bos.
Daar bleek een snelwandel-wedstrijd gaande te zijn.
Je weet niet wat je ziet mensen.

IK kan met mijn kont draaien als ik blij ben, maar deze mannen konden er ook wat van.
Nou ga ik godzijdank (kwalificatie van de baas) niet achter fietsers of hardlopers aan, maar ik heb wel een HEEL groot talent om in de weg te gaan staan.
MIDDEN op het fietspad of op het pad waar ze vandaag liepen. Was ook niks afgezet of wat.
Ik doe verder niks. Iedereen kan me gewoon passeren.
Maar ja, dat weten zij niet natuurlijk.

Einde van de voorjaarsvakantie.
Ze kregen pannekoeken.
Wolla, ik zweer je.
Ik heb echt 80% van dat pannekoekenrestaurant over me heen gehad.
IEDEREEN van de bediening.
De helft van alle pappa's en mamma's en zeg maar HONDERD procent, nou vooruit, 99 % van alle kinderen.
Nou lag ik ook hier inderdaad behoorlijk in de weg, maar hé, ik ben een GROTE hond ja! Waar moet ik DAN gaan liggen?


Op een gegeven moment komt er een ukkie van 1 langs.
De baas had me aan een lijntje van 5 cm maar ik vond het allemaal prima.
Eerst ging hij me over mijn flank aaien (toen lag ik nog) maar toen ging ik ff zitten (ik stak serieus een halve meter uit boven dat ventje) en net op het moment dat de baas zegt; als u niet wilt dat die kleine een lik krijgt, likte ik eens ff over zijn wang, zijn oog en via zijn voorhoofd, hoppa een kuif in dat haar!
Die vader moest er erg om lachen en dat kleintje verblikte of verbloosde niet.
Sterker nog, hij was niet meer bij me weg te slaan.
Iedereen in die zaak kijken natuurlijk maar op een gegeven moment zegt de baas; mijn pannekoek wordt koud dus als u het niet erg vindt ga ik nu even eten.
Ze heeft hem NET op, komt ie terug, maar nu met zijn moeder.
Holy guacamole!
Hij ging me nu kusjes geven in mijn zij.
Nou zegt de baas, laten we dat maar niet doen, want je zit dadelijk onder de haren.
Toen wilde hij me kusjes op mijn neus gaan geven.
Lieverd, daar zitten HELE grote tanden vlakbij, zei de baas, dus dat moet je maar niet doen bij een vreemde hond.
Toen moest zijn moeder mij gaan aaien van hem, maar dat durfde ze dus niet.
WAAAAT???
Wel je baby over me heen laten dweilen, maar zelf niet durven?!

Het is dat ik zo'n ontzettend lieve, rustige en stabiele hond ben, maar anders....
(de woorden van iedereen om ons heen).

Affijn.
Op de terugweg naar de auto ben ik nog even achter 2 paarden aangegaan, maar na veel geroep van de baas ook weer na 100 meter teruggekomen dus dat was wel een paar brokken waard.
Stomtoevallig komen we 5 minuten verderop weer 2 paarden tegen en ja, toen hield ik het niet meer.
De baas heeft geen idee wat er gebeurd is want die zag me niet meer, maar na een poos dook ik weer op en vreemd genoeg werd ik toen direct aangelijnd.

Komen we op het eind een paar mensen met een lab tegen, die aan de baas vroegen: Liep hij soms net los?
Ehh, ja zei de baas, maar toen ging hij achter een paard aan dus vandaar dat ie vast zit.
Ah. Ja we zagen een flits langsschieten en we konden er maar niet over uit of we nou een hond of een wolf gezien hadden.

Nog even en ze maken er de Kralingse Boswolfhond van.

2 opmerkingen:

  1. Maak maar goed promotie ventje.Kunnen ze zien dat niet alle SWH's angsthazen zijn.Zal ik volgende keer wel weer uitleggen dat die verlegendheid van vele Saartjes toch echt een raskenmerk is.Alleen sommige houden zich daar niet aan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo, zo ambassadeur Thorgal, wat heb jij toch een lef. Ik hoop dat al die Rotterdammers nu niet denken dat alles Saartjes zo zijn, want dan komen ze toch van een koude kermis thuis! Maar je bent in ieder geval een toppie kindermeisje... hahaha, kan je nog een extra zakcentje mee verdienen, dan kan je gewoon zelf je snoepjes kopen!

    BeantwoordenVerwijderen